Copy of Spanish Baroque painting botched by amateur restoration

An art collector in Spain has been left stunned by the botched restoration of a copy of a painting by Baroque artist Bartolomé Esteban Murillo.

The Valencia-based private collector paid €1,200 ($1,355; £1,087) for it to be cleaned by a furniture restorer, according to Spain’s Europa Press.

But despite two attempts to fix it, the picture of the Immaculate Conception has been left unrecognisable.

The incident has drawn comparisons with other recent “restorations” in Spain.

In 2012, an elderly parishioner attempted to restore a prized fresco of Jesus Christ at her local church near Zaragoza. But her paint job led to the painting being dubbed ‘Monkey Christ.’

Elias Garcia Martinez’s Ecce Homo (left) and its “Monkey Christ” rendition

Last year a 16th-Century statue of St George at a church in Navarre also caught public attention after a restoration job, with some comparing its new look to a Playmobil figure.

The St George sculpture before and after the restoration attempt

There is currently no law in Spain forbidding people from restoring artwork, even if they do so without the necessary skills.

In a statement, the country’s Professional Association of Restorers and Conservators (Acre) condemned the lack of legal protections, and called the recent incident an act of “vandalism”.

“This lack of regulation translates into an absence of protection of our heritage,” said Acre.

“In recent years, conservation-restoration professionals have been forced to emigrate or leave their professions due to a lack of opportunities,” it added, warning that the industry was at “serious risk of disappearing” in Spain.

An earlier version of this story incorrectly suggested the restoration was on the original Bartolomé Esteban Murillo artwork rather than a copy.

Source: BBC

Museums Embrace Art Therapy Techniques for Unsettled Times

Several institutions are preparing to reopen with an awareness of a new mission as people struggle with loss and unrest.

When the instructor asked him to describe his life in two words, Walter Enriquez chose carefully: fear and violence. He had spent decades as a policeman in Peru during the bloodiest days of armed conflict between government forces and guerrilla fighters that killed nearly 70,000 people. But he said that nothing could have prepared him for the extreme isolation and loneliness that come with quarantine. Having lost a handful of his friends and neighbors to the coronavirus pandemic, the 75-year-old retiree has turned toward art therapy programs offered by the Queens Museum to improve his mental health.

“We cannot go outside and enjoy our lives like before,” Mr. Enriquez said in Spanish, translated by his daughter. “But art helps us capture the past and relive positive experiences to get through pain and sadness.”

Every Thursday, he waits patiently at the computer for class to begin. For 30 minutes, he fidgets with the colored pencils, pens and papers at the desk inside his daughter’s apartment in Richmond Hill, Queens. And with those tools he creates scenes from his life based on prompts from his instructor: portraits of his mother and friends; images of Goyaesque, nightmarish demons representing disease that when rendered on paper feel less threatening.

Participants share their creations through Zoom, using their drawings and poetry (also part of the classes) to discuss life before and after the pandemic. Like thousands of other older New Yorkers, Mr. Enriquez has recently learned to use the internet to connect with the outside world. La Ventanita, one of the museum’s initiatives in response to the coronavirus pandemic, provides him a chance to socialize with other Spanish speakers through guided art lessons about self-expression.

A drawing by Walter Enriquez, who participates in a Queens Museum program created in response to the pandemic. “Art helps us capture the past and relive positive experiences to get through pain and sadness,” he said.Credit…via Walter Enriquez

“Before the program, I felt very alone; now I can learn to produce art,” he said, adding that the program has revived his childhood aspiration of becoming a poet through the weekly prompts that ask him to create poetry based on his youth.

Although psychologists have long recognized the benefits of art therapy, which decades of scientific research suggests can improve moods and reduce pain, few American museums have devoted resources toward creating programs. But the demands of a grief-stricken public are now compelling cultural institutions around the country to create trauma-aware initiatives that put their art collections and educators at the forefront of a mental health crisis created by the pandemic and the worldwide protests over police brutality and racism after George Floyd’s killing.

And faced with plummeting revenue projections, industry leaders say they wouldn’t be surprised if museums turned toward art therapy for a new source of revenue or other funding opportunities. “Art therapy is typically funded by insurers,” Dina Schapiro, assistant chairperson for the Pratt Institute’s Creative Arts Therapy Department, said. “You already have patrons coming into museums and paying a fee. It would be especially good for people who are resistant to the traditional venues of therapy like an office.”

Although it doesn’t plan to charge for such programs, the Metropolitan Museum of Art is looking to start art-therapy based initiatives. “We are adjusting to a new reality and looking into how we can use art history to reflect on shared experiences of isolation and trauma,” said Rebecca McGinnis, the museum’s senior managing educator for accessibility.

A 16th-century cloth painting of the Buddha meditating, one of many artworks suitable for self-contemplation at the Rubin Museum of Art.Credit…Rubin Museum of Art, Gift of Shelley & Donald Rubin Foundation

The Met plans to reopen as a safe space for New Yorkers in much the same way it did after the Sept. 11 terrorist attacks. Curators are beginning to think about how exhibitions can be designed as trauma-aware to avoid triggering visitors. McGinnis has also prepared a running list of artworks that can help visitors soothe their post-Covid anxieties, including scenes of domestic tranquillity like Honoré Daumier’s “The Laundress” (1863), depictions of resilience like Faith Ringgold’s “Street Story Quilt” (1985), and memorials to the dead like a fifth century B.C. Greek grave stele of a little girl.

Greek Marble grave stele of a little girl ca. 450–440 B.C. Metropolitan Museum of Art

And in May, the museum revamped a teen event to focus on self-care and communication during the coronavirus crisis. Organized with the Bronx Museum and the Museum of Chinese in America, participants discussed the effects of the pandemic through writing prompts, dance workshops and zine-making.

“Art has a therapeutic impact for everybody,” Ms. McGinnis said. “People will be coming to us after experiencing loss; some for whom the disease has permanently impacted their bodies. How can we continue to reflect all those human experiences?”

At the Rubin Museum of Art, employees have started to ask similar questions of their own collection of Tibetan and Nepalese objects perfectly suited for the art of self-contemplation. For now, the museum plans to restart its meditation podcastand gear some of its learning programs to those affected by Covid-19 with pensive artworks like a 13th-century gilded statue of the Hindu goddess Durga or a 16th-century cloth painting of the Buddha meditating as demonic hordes assail him from below.

Taking another approach, the Cincinnati Art Museum in Ohio plans to train more than a hundred volunteer docents on art therapy techniques that will help them greet visitors when it reopens this summer.

That museums are taking art therapy more seriously than ever is due in large part to a program at the Montreal Museum of Fine Arts that allows physicians to prescribe free access to its galleries. The museum was also one of the first in North America to hire a full-time art therapist in 2017.

Stephen Legari, who took the job, normally sees about 1,200 participants each year, but demands for his services have increased as Montreal — the epicenter of Canada’s coronavirus outbreak — reopens. “In quarantine, you’re looking at the same things in your apartment every day,” he explained. “The repetition is grinding down your capacity to concentrate. By contrast, museums are places for wonderment, beauty and awe.”

Katerine Caron joined the art therapy program about three years ago. For much of her life, the 52-year-old writer has dealt with neurological damage and severe trauma after being hit by a speeding car while walking her children across the street. She eagerly awaits Wednesday group sessions. “I hadn’t created art since I was a child,” Ms. Caron said, “but art therapy has helped me externalize what I’m feeling and express my gratitude for life.”

For her, the therapy has created a space outside the pandemic for her to process difficult emotions. “I’m less anxious and agitated,” she said, adding, “When I see the works of other artists, I know that I’m not alone.”

When sorting through the museum’s collection for inspiration recently, Mr. Legari has shied away from contemporary works. Instead, he is drawn to images of natural beauty rendered by the Romantics and Impressionists. He also likes to incorporate more abstract works by artists like Henri Matisse and Georges Braque into his sessions.

Looking at what Montreal has accomplished, Sally Tallant, executive director of the Queens Museum, hopes that her institution can replicate that same sense of refuge for people. In the meantime, the museum’s educators are testing out a variety of initiatives. There are weekly conversations with homebound seniors about the institution’s collection, a program for caregivers to learn about art, and several live-video artmaking sessions for recent immigrants who don’t speak English, which are also offered in Mandarin.

“This is a time to consider museums as places of care,” Ms. Tallant said. “There is a need to develop porous cultural institutions that are open, inclusive and empathetic as we recover from living through a prolonged period of isolation and loss.”

Source: The New York Times 

“When Law goes pop(!)” – Tο νέο δρώμενο του project {Just/Art}* του Αλέξανδρου Κασσανδρινού, στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων

Στην τέταρτη έκθεση του το project {Just/Art}* παρουσιάζει τον πολύχρωμο και πολυποίκιλο κόσμο του καλλιτεχνών ath1281, Κανέλλας Αράπογλου, Λεώνης Γιαγδζόγλου, Aσπασίας Μουριάδου, Σοφίας Παπαδοπούλου, Φωτεινής Πούλια και Luca de Salvia.

Just / Art Project by Alex Kassandrinos

Ένας σύγχρονος εκθεσιακός χώρος σε μια ιστορική τοποθεσία «απόδοσης δικαιοσύνης», επτά καλλιτέχνες που η δουλειά τους συγγενεύει εικαστικά με την ποπ αισθητική του σήμερα, μέσω όμως διαφορετικής εικαστικής γλώσσας, μια αλλόκοτη και δύσθυμη χρονική περίοδος. Πως μπορούν άραγε να συνδυαστούν;

Οι καλλιτέχνες

O ath1281 εξερευνώντας τις μεταμορφωτικές ιδιότητες του πηλού παρουσιάζει μια εγκατάσταση από χειροποίητα κεραμικά. Επηρεασμένος από τις κομικ φιγούρες, το χιούμορ, την αστική κουλτούρα – πάντα με χαλαρή και ενδοσκοπική διάθεση- δημιουργεί λεπτομερείς ζωγραφικές παραστάσεις, ποντίκια και φωτιές σχηματίζοντας έτσι το περίεργο σύμπαν του.

Η Κανέλλα Αράπογλου, με αφετηρία την προσωπική της κληρονομία, δημιουργεί έργα με ετερόκλητα υλικά και τεχνικές, αναδομώντας τα παραδοσιακά κεντήματα και δίνοντας τις δικές της λύσεις, κεντώντας την «προίκα» της νέας εποχής.

Η Λεώνη Γιαγδζόγλου, παλιά γνώριμη του project {Just/Art}* πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα αφηγείται μέσα από τις κεραμικές της δημιουργίες, εμπνευσμένες από μνήμες, βιώματα, συναισθήματα και εμπειρίες της.

Η Ασπασία Μουριάδου με την ιδιαίτερη τεχνική της από μέταλλο και χαρτί κατασκευάζει έργα τέχνης- εγκαταστάσεις με κύριο στοιχείο την προοπτική και οπτική ψευδαίσθηση και τον αντικατοπτρισμό.

H Σοφία Παπαδοπούλου θρυμματίζει πάνω στο χαρτί με την τεχνική του κολαζ τον κατακερματισμένο κόσμο των ονειρικών «παραμυθιών» μιας μαζικής κοινωνίας αναδεικνύοντας την εσωτερική της ανάγκη έκφρασης και δημιουργεί εικόνες που ξυπνούν την μνήμη.

Η Φωτεινή Πούλια δελεάζει με την ζωγραφική της δεινότητα τον θεατή δημιουργώντας εικόνες ενός φαινομενικά άρτιου και συμμετρικά αλληλοσυμπληρωμένου κόσμου μέσα από μια καλειδοσκοπική ματιά.

Τέλος, Ο Luca de Salvia επηρεασμένος από τις illustration φωτογραφίες των περιοδικών συνθέτει ψηφιακά πολύχρωμες εικόνες μιας άλλης ποπ εποχής, τόσο όμως επίκαιρης, γνώριμης και ακόμη επιδραστικής.

Έργο της Λεώνη Γιαγδζόγλου

Just Art Project by Alex Kassandrinos

Έργο της Ασπασίας Μουριάδου

Έργο του ath1281

Έργο της Φωτεινής Πούλια

Έργο της Σοφίας Παπαδοπούλου

Just Art Project by Alex Kassandrinos

Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων

Τόπος συνάντησης αποτελεί ο σύγχρονος εκθεσιακός χώρος ‘Κέντρο Τεχνών’ στο Πάρκο Ελευθερίας. Ο χώρος αυτός που κάποτε ήταν στρατώνας και αρχηγείο της στρατονομίας κατά την διάρκεια της χούντας, συνυφασμένος με κατασταλτικά κυβερνητικά μέτρα, όπως η λογοκρισία, η δίωξη- μετατρέπεται σε έναν παραδοσιακό «λευκό κύβο» αξιοποιούμενος ως χώρος σύγχρονης τέχνης, ως χώρου διαλόγου και εν τέλει ως αφετηρία για σύγχρονες αναζητήσεις.

Project {Just/Art}*

Ο Δικηγόρος Αλέξανδρος Κασσανδρινός ξεκίνησε το 2016 το project {Just/Art}*με σκοπό την προώθηση νέων- κυρίως- καλλιτεχνών στο ευρύ κοινό, στα πλαίσια του οποίου διερευνά χώρους- ορόσημα ως σημεία τέχνης και την σχέση μεταξύ τέχνης και δικαίου.

Ο δικηγόρος Αλέξανδρος Κασσανδρινός

Για την υλοποίηση του project {Just/Art}* φέτος, ευχαριστούμε την Crux Gallery και ιδιαίτερα τον Σάκη Παπακωνσταντίνου για την ευγενική παραχώρηση των καλλιτεχνών ath1281, Luca de Salvia και Φωτεινής Πούλια. Η έκθεση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και την υποστήριξη του ΟΠΑΝΔΑ.

Στον εκθεσιακό χώρο θα τηρηθούν τα μέτρα προστασίας, όπως αυτά έχουν εξαγγελθεί. Ο μέγιστος αριθμός των ατόμων που μπορούν να παρευρεθούν ταυτόχρονα στον χώρο είναι 20 άτομα.

Info

Στον εκθεσιακό χώρο θα τηρηθούν τα μέτρα προστασίας, όπως αυτά έχουν εξαγγελθεί.
Ο μέγιστος αριθμός των ατόμων που μπορούν να παρευρεθούν ταυτόχρονα στον χώρο είναι 20 άτομα.

Διοργανωτής
{Just/Art}*

Καλλιτέχνες
ath1281, Κανέλλα Αράπογλου, Λεώνη Γιαγδζόγλου, Ασπασία Μουριάδου, Σοφία Παπαδοπούλου, Φωτεινή Πούλια, Luca de Salvia

Διάρκεια Έκθεσης
Tρίτη 23 έως Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020
11:00 -19:00

Kέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων
Πάρκο Ελευθερίας- Αθήνα
210 7244850-1, info@kvplaw.com

Paul Klee paintings

A selection of some of the most famous paintings by Paul Klee.

Greece Wins Case in Dispute With Sotheby’s Over Ancient Artifact. Επιστρέφει ένα τεκμήριο της Ιστορίας μας: Χάλκινο ειδώλιο αλόγου του 8ου αι. π.Χ.

Τεράστια είναι η δικονομική και ουσιαστική σημασία της απόφασης του Εφετείου των ΗΠΑ, που εκδόθηκε μόλις χθες, 9 Ιουνίου 2020, σύμφωνα με την οποία, όχι μόνο η Ελλάδα αλλά για κάθε Χώρα που διεκδικεί τα μνημεία της, τα οποία  έχουν κλαπεί και διατίθενται προς πώληση, οι διαφορές σχετικά με τα μνημεία που τίθενται σε δημοπρασία από τους -δεσπόζοντες στο χώρο- Αμερικανικούς Οίκους ή διεκδικούνται από Μουσεία δεν θα εκδικάζονται από τα Δικαστήρια του τόπου της δημοπρασίας ή της έδρας του Οίκου/Μουσείου αλλά θα εφαρμόζονται ανάλογα οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις, οι οποίες, στην περίπτωση της Ελλάδας, ορίζουν αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων.

Με την χθεσινή απόφαση του Εφετείου ανετράπη η πρώτη απόφαση δικαστηρίου των ΗΠΑ και απορρίφθηκε η αγωγή του οίκου δημοπρασιών Sotheby΄s, εναντίον του ελληνικού κράτους.

Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά ανάλογων υποθέσεων που ένας οίκος δημοπρασιών στράφηκε κατά Κράτους! Τα κράτη είναι συνήθως αυτά που απευθύνονται στα δικαστήρια για να διεκδικήσουν αρχαία αντικείμενα που τους ανήκουν και βγαίνουν προς πώληση από οίκους δημοπρασιών! Αν το αμερικανικό δικαστήριο είχε κρίνει θετικά, και σε δεύτερο βαθμό –όπως είχε κρίνει στο πρώτο επίπεδο- την απαίτηση του οίκου Sotheby’s, τότε θα υπήρχε δεδικασμένο και κανένα αρχαίο αντικείμενο προϊόν κλοπής ή αρχαιοκαπηλίας δεν θα επιστρεφόταν στη χώρα, από την οποία προέρχεται.

Το Υπουργείο Πολιτισμού διεκδίκησε κυριαρχικά το επίμαχο μνημείο, ως στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας, διεκδίκηση που δεν μπορεί να εξεταστεί από τα Αμερικανικά Δικαστήρια σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία (FSIA).

Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη χαρακτηρίζοντας την απόφαση ως μια τεράστια διεθνή επιτυχία στην καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου αρχαιοτήτων, δήλωσε ότι «το Υπουργείο θα προβεί σε κάθε νόμιμη διαδικασία επαναπατρισμού του ειδωλίου, επισημαίνοντας ότι με τον επαναπατρισμό των κλαπέντων και παρανόμως εξαχθέντων μνημείων στον αρχαιολογικό τους περιβάλλον αποδίδεται στην ιστορία κάθε Χώρας, ένα τεκμήριο, ένα μέρος της ιστορίας της».

Η κεφαλαιώδους σημασία απόφαση για το παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων πάρθηκε μετά από πολύμηνο αγώνα των υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ που διεκδίκησαν το Ειδώλιο Αλόγου, του 8ου αιώνα π.Χ. Η υπόθεση πηγαίνει πίσω στις 14 Μαΐου 2018 στη Νέα Υόρκη, όταν ο Οίκος Δημοπρασιών Sotheby’s έθεσε προς δημοπράτηση, ένα χάλκινο ειδώλιο ίππου, ύψους 14 εκ., σωζόμενο σε πολύ καλή κατάσταση, με εκτιμώμενη τιμή εκκίνησης μεταξύ 150.000-250.000$. Στον Κατάλογο της δημοπρασίας, ο ίδιος ο Οίκος χαρακτήριζε το ειδώλιο ως «Ελληνικό Ειδώλιο Αλόγου, κορινθιακού τύπου… γεωμετρικής περιόδου, 8ος αιώνας π.Χ. Ελληνικό»

Σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002, η προέλευση του ειδωλίου από την Ελλάδα σε συνδυασμό με τη χρονολόγησή του έως τον 8ο αιώνα π.Χ. το καθιστούν αρχαίο κινητό μνημείο, το οποίο τίθεται εκτός συναλλαγής και ανήκει στην αποκλειστική κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου.

Η Διεύθυνση Προστασίας και Τεκμηρίωσης των Πολιτιστικών Αγαθών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού κινητοποιήθηκε άμεσα επιβεβαιώνοντας ότι το ειδώλιο προερχόταν από την Ελλάδα. Ουδέποτε είχε δηλωθεί η εύρεση του στις Ελληνικές Αρχές. Ουδέποτε είχε ζητηθεί ή εκδοθεί άδεια κατοχής ή άδεια εξαγωγής του από το έδαφος της Ελληνικής επικράτειας. Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις το ΥΠΠΟΑ έστειλε επίσημη επιστολή στον Οίκο Sotheby’s, ζητώντας αφενός την απόσυρση του μνημείου από την επικείμενη δημοπρασία και αφετέρου την συνεργασία του Οίκου για τον επαναπατρισμό του, ως ανήκοντος αποκλειστικά στο Ελληνικό Κράτος, σύμφωνα με τον Ελληνικό Αρχαιολογικό Νόμο και τις Διεθνείς Συμβάσεις.

Ο Οίκος απέσυρε μεν το ειδώλιο από τη δημοπρασία, αλλά ταυτόχρονα  άσκησε αγωγή κατά του Υπουργείου Πολιτισμού και ενώπιον των Δικαστηρίων των ΗΠΑ, από κοινού με τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες του ειδωλίου. Αίτημα της αγωγής ήταν η αναγνώριση από το Δικαστήριο ότι δεν υφίστανται ιδιοκτησιακά δικαιώματα του ελληνικού κράτους επί του ειδωλίου και ούτε βάση για τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα. Ο Οίκος Sotheby’s ζητούσε να προχωρήσει στην πώληση του, για λογαριασμό των φερόμενων ως ιδιοκτητών του.

Το Υπουργείο Πολιτισμού, σε άμεση συνεργασία με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, υπερασπίστηκε την υπόθεση, μέσω δικηγορικού γραφείου της Ν. Υόρκης, επικαλούμενο, πρωτίστως και μεταξύ άλλων, ότι η διεκδίκηση του επίμαχου μνημείου συνιστούσε κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας, επιτασσόμενο από το Σύνταγμα και την αρχαιολογική νομοθεσία και, ως εκ τούτου, μη υποκείμενο στη δικαστική κρίση των Δικαστηρίων των ΗΠΑ. Με την από 21-6-2019 απόφαση του, το Δικαστήριο απέρριψε τον άνω ισχυρισμό.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού εμμένοντας στην ως άνω θέση, ζήτησε την άσκηση έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης. Ταυτόχρονα, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη ήδη από τον Αύγουστο 2019 απηύθυνε πρόσκληση για υποστήριξη της Ελλάδας τόσο προς χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών, όσο και προς φορείς δραστηριοποιούμενους στο πεδίο της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα της Υπουργού, τα Κράτη της Κύπρου, της Ιταλίας και του Μεξικού κατέθεσαν στο Δικαστήριο Υποστηρικτικές Επιστολές υπέρ της Ελλάδας (amicus briefs). Ανάλογες επιστολές κατέθεσαν φορείς όπως το “Ελληνικόν Κολλέγιον-Ιερά Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού” στη Βοστώνη και η μη κυβερνητική οργάνωση “Antiquities Coalition” στην Ουάσιγκτον. Περαιτέρω, σημαντική υπήρξε και η συμβολή της ελληνικής ομογένειας, η οποία προχώρησε στην ανάδειξη του θέματος με κάθε πρόσφορο μέσο.

Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, στις 24 Σεπτεμβρίου 2019, στη Νέα Υόρκη, είχε εκθέσει στον κ. Matthew Bogdanos, βοηθό εισαγγελέα, την πορεία της νομικής διεκδίκησης της κυριότητας του χάλκινου ειδωλίου αλόγου του 8ου αι. π.Χ., εφ’ όσον το αντικείμενο έχει εξαχθεί παράνομα από την ελληνική επικράτεια, ενώ το θέμα είχε απασχολήσει τις συζητήσεις και σε άλλες συναντήσεις της υπουργού στο πλαίσιο του ταξιδιού της στην Αμερική.

Η κ. Μενδώνη ευχαρίστησε τους συναδέλφους της υπουργούς Πολιτισμού που είχαν δηλώσει με επιστολές τους στο Δικαστήριο τη συμπαράστασή τους στο νόμιμο αίτημα της Ελλάδας, τους φορείς και την ελληνοαμερικανική κοινότητα, που εργάστηκαν συστηματικά για να δικαιωθεί το αίτημα της χώρας για την επιστροφή του χάλκινου αλόγου, αλλά και τα στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για την καθοριστική και κρίσιμη συμβολή τους στην επιτυχία της χώρας».

Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (Δελτίο Τύπου)

 

The ancient bronze horse was withdrawn from a 2018 sale after Greece demanded its return. © Sotheby’s

Sotheby’s cannot sue Greece over bronze horse, US court rules

The country’s government had questioned the provenance of the artefact, forcing it to be pulled from a 2018 sale

The US Court of Appeals ruled that Sotheby’s cannot sue the Greek government after the country demanded that an ancient equestrian statue be withdrawn from a May 2018 sale and returned to the country due to questionable provenance.

The ruling, levied 9 June, could have repercussions for the US antiquities market given that it states that legal charges against the country cannot be pressed because it was not acting out of commercial interests.

The 8th-century BC Geometric Period horse was due to be sold in May 2018 with an estimate of $150,000 to $250,000 from the collection of Howard and Saretta Barnet when the Greek ministry of culture questioned its origins after finding out it had been purchased in 1973 from Robin Symes, an art dealer who has previously been accused of dealing in looted antiquities. Ultimately the bronze—which had been the cover lot of the sale—was withdrawn the day before the auction until its provenance could be further researched.

In a highly unusual response, Sotheby’s sued the Greek government claiming that there is no evidence that the horse was smuggled in violation of law. In its complaint, Sotheby’s asserts that the bronze horse “was acquired lawfully and in good faith by the late Howard and Saretta Barnet 45 years ago and has been part of their collection ever since”. Additionally, the auction house and the collection’s heirs demanded that Greece provide evidence that the work was traded illicitly, which the country was not able to do.

The court found, however, that the Foreign Sovereign Immunities Act (FSIA) does not provide jurisdiction over cases involving the exercise of a sovereign entity’s protection of its cultural heritage, an activity that the Second Circuit deemed to be sovereign rather than commercial in nature.

According to Leila Amineddoleh, a lawyer for Greece, the court’s decision enables foreign governments to “continue communicating with art market participants to prevent the sale of illicit goods and protect consumers”.

“This is huge,” said Evangelos Kyriakidis, the director of the Heritage Management Organization, regarding the court’s decision. Up until now, he explains, the onus of proof lies with auction houses who need to ensure the items they sell do not violate any legislation. This ruling, which has been recognised in EU directive, ultimately strengthens this requirement and makes it more difficult to challenge in similar cases going forward.

“This has been a burden for auction houses. If this case had gone forward and the Greek state had been asked to provide the evidence—even if the Greek state won the case—it still would have meant that the source country was asked to provide evidence that there was a good reason to stop the sale rather than the auction house having to prove the item’s legitimacy, completely turning the tables,” she says.

“While we are disappointed with yesterday’s decision, it does not impact what is at the heart of this matter,” says a Sotheby’s spokesman in a statement. “There is, and remains, no evidence to support Greece’s claim to ownership of the bronze sculpture. We, together with our client, are reviewing next steps.”

 

Source: The Art Newspaper